Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

Μπιενάλε Βενετίας: παπούτσια & τσάντες


Περίπτερα Δανίας και Σκανδιναβίας, 53η Μπιενάλε Βενετίας (2009)

Τσάντα 'Love' and 'Fuck' quotes από την καλή...



Κάθε δύο χρόνια, εν όψει εγκαινίων της Μπιενάλε Βενετίας ένας μόνιμος εφιάλτης με κατατρέχει: τι παπούτσια θα πάρω μαζί μου; Η Μπιενάλε είναι τεράστια, το πρόγραμμα βαρύ, κι αν θέλεις να είσαι παντού, το πρώτο που πρέπει να προσέξεις είναι το υπόδημα.


Στα εγκαίνια της Μπιενάλε Βενετίας 2007, τα παπούτσια μου με χτύπησαν μέσα στις πρώτες ώρες της πρώτης ημέρας του τριήμερου βερνισάζ. Το μαρτύριο κράτησε μέχρι αργά το βράδυ που επέστρεψα στο ξενοδοχείο, ύστερα από τα διάφορα ιβέντς που έπρεπε να παρακολουθήσω. (Μεταξύ αυτών και τα εγκαίνια του Γιαν Φαμπρ, όπου περίμενα στην ουρά μπροστά από μια αναιδέστατη Ιταλίδα πριγκίπισσα, η οποία αφού προσπάθησε ανεπιτυχώς να με προσπεράσει μερικές φορές, στη συνέχεια άρχισε να με πατάει επιδεικτικά, επιτείνοντας το πρόβλημα.) Τις ημέρες που ακολούθησαν τις έβγαλα φορώντας κυρίως τα παπούτσια της ιστιοπλοΐας.


Μία από εκείνες τις ημέρες, καθώς βόλταρα το σούρουπο στην προέκταση της Ρίβα ντέλι Σκιαβόνι προς το Αρσενάλε, χαζεύοντας τα σκάφη των νεόπλουτων που συνήθως δένουν εκεί, ένα παράξενο θέαμα τράβηξε την προσοχή μου. Μπροστά σε ολόφωτο σούπερ γιοτ στο οποίο εξελισσόταν κάποια δεξίωση (πάντως δεν ήταν το γιοτ του Αμπράμοβιτς – αυτό το αναγνώρισα πιο πέρα) υπήρχε μια συλλογή από πανάκριβα παπούτσια τακτοποιημένα στον μόλο! Πλησίασα και ρώτησα το επί της υποδοχής μέλος του πληρώματος τι γυρεύουν εκεί τα Φεραγκάμο και τα Μανόλος. «Ζητήσαμε από τους καλεσμένους να τα βγάλουν, γιατί δεν είναι κατάλληλα για σκάφος» μου απάντησε ευγενικά. «Θα έπρεπε να φορούν κάτι ανάλογο με τα δικά σας, που έχουν λευκές λαστιχένιες σόλες». Τι σας έλεγα; Στη Βενετία, τις ημέρες των εγκαινίων της Μπιενάλε, το παπούτσι που σου φαίνεται το πιο κατάλληλο, σπάνια αποδεικνύεται τέτοιο. Κατόπιν τούτου προσήλθα κι εγώ στο σκαφάτο πάρτι των tres bien (των τριών μπιενάλε Αθήνας, Κωνσταντινούπολης και Λυών) με τα παπούτσια της ιστιοπλοΐας, πλην όμως εκεί κανείς δεν ασχολούνταν, τουλάχιστον επισήμως, με τα παπούτσια μας.


Ένα άλλο πολύ σοβαρό ζήτημα που σχετίζεται με τα εγκαίνια είναι οι τσάντες. Και δεν εννοώ τις Γκούτσι και τις Λουί Βιτόν που κουβαλάμε στις αποσκευές μας, αλλά τις υφασμάτινες ή πλαστικές τσάντες που μοιράζονται ή πωλούνται σε δημοσιογράφους και οι λοιπούς παρευρισκομένους ώστε αυτοί να μεταφέρουν δελτία Τύπου, καταλόγους και τα σχετικά. Η τσάντα που δίνεται σε λίγους στη φουάρ της Βασιλείας, για παράδειγμα, λειτουργεί ως σημάδι αναγνώρισης, αφού στη συνέχεια όποιος την κρατάει σημαίνει ότι ήταν εκεί ως VIP. Την τελευταία φορά η τσάντα της Βασιλείας ήταν πλαστική, σαν τσάντα παραλίας, αλλά οι κάτοχοί της την έφεραν υπερήφανα όλο τον χρόνο.


Στην Μπιενάλε της Βενετίας, κάθε χώρα ή έκθεση συνήθως έχει τη δική της τσάντα. Το 2007, η πιο αναγνωρίσιμη τσάντα ήταν μια φλούο κίτρινη με μαύρα γράμματα που μοίραζαν αφειδώς στο αυστραλιανό περίπτερο. Μπορεί η εκπροσώπηση των Αυστραλών να ήταν για κλάματα, αλλά η τσάντα τους ήταν μεγάλο χιτ. Την έβλεπες να κυκλοφορεί παντού μέσα στην πόλη, βγάζοντας μάτι και διαφημίζοντας για τα καλά την εθνική συμμετοχή της Αυστραλίας. Η Ελλάδα δεν είχε τσάντα. Μια γνωστή μου επισήμανε στον Νίκο Αλεξίου πόσο λάθος ήταν που δεν είχε τσάντα στη Βενετία γιατί τα διακοσμητικά σχεδιάκια του θα έδειχναν υπέροχα επάνω στο ύφασμα, και του δήλωσε ότι αν ήταν η ίδια επίτροπος θα τον είχε οπωσδήποτε κάνει τσάντα. Ύστερα από αυτό, ο Νίκος Αλεξίου εμπνεύστηκε μια σειρά με παρεό και φουλάρια, και πιο μετά χάρτινα φορέματα.


Εν αναμονή των φετινών εγκαινίων της Μπιενάλε Βενετίας, λοιπόν, ετοιμάζω τις βαλίτσες μου, διαλέγω προσεκτικά τα παπούτσια που θα πάρω μαζί μου και υπόσχομαι (να προσπαθήσω) να ανεβάσω ποστ από εκεί. Και εύχομαι εφέτος η Βίβιαν Ευθυμιοπούλου, που έχει αναλάβει τον συντονισμό της ελληνικής συμμετοχής, να έχει φροντίσει να κάνει τσάντα τον Λουκά Σαμαρά. Γιατί είναι κρίμα να μην εκμεταλλευόμαστε όλες τις δυνατότητες του μάρκετινγκ και να χάνουμε την ευκαιρία να προωθήσουμε τους νέους καλλιτέχνες του τόπου μας σε μια τόσο σημαντική περίσταση.


...και από την ανάποδη.



La Biennale di Venezia

7 Ιουνίου – 22 Νοεμβρίου 2009

Preview: 4-5-6 Ιουνίου 2009